Dünya üzerindeki en büyük felaketlerin kaynağı herzaman insanoğlunun bizzat kendisi oldu. Emperyalist sömürü sisteminin merkezi Amerika Birleşik Devletleri, yıllardır özellikle Ortadoğu coğrafyası başta olmak üzere dünya genelinde katliamlara imza atıyor.
Türlü bahaneler uydurarak işgal faaliyetlerine kılıf bulan ABD, ardında sadece acı, gözyaşı, ölüm gibi kalıcı hasarlar bırakıyor. Hayatımızın neredeyse tamamen değiştiği Covid-19 pandemi sürecinde ABD saldırıları ara vermeden, artarak devam ediyor.
Covid-19 salgını nedeniyle dünyanın farklı bölgelerinde devam eden birçok çatışma durdu veya yavaşladı ancak BM’nin tüm ateşkes çağrılarına rağmen ABD’nin Irak, Suriye ve Somali’deki saldırıları durmadı.
ABD’nin Afrika Kuvvetleri Komutanlığı (AFRICOM), Somali’de ocaktan bu yana 41 saldırı düzenledi.
Amerikan Vice News haber sitesinin derlediği habere göre, 2020’nin ilk 5 ayında Somali’de düzenlenen saldırılar eski Başkan Barack Obama’nın iki başkanlık dönemindeki saldırıların toplamını bile geçti.
ABD, 2008-2017 yıllarında Somali’de toplam 36 saldırı düzenlemişti. AFRICOM’un Somali’deki terör örgütü Eş Şebab’a yönelik olduğunu iddia ettiği saldırılarda onlarca sivilin hayatını kaybettiği uluslararası insan hakları örgütlerince tespit edildi. Komutanlığa, 2019 Şubat ile 2020 Mart arasında sivil kayıplarıyla ilgili 70 başvuru yapıldı. Bu başvurularda 90 sivilin hayatını kaybettiği itiraf edildi. AFRICOM’a yapılan başvurularda ise bu yıl ocak-mart aylarında ABD’nin Somali’deki saldırılarında toplam 22 sivilin öldüğü kaydedildi.
Saldırılar Irak ve Suriye’de de durmadı
ABD Ortadoğu işgalinin merkez üssü olan Irak-Suriye bölgesinde de saldırılar durmadı.
ABD öncülüğündeki IŞİD karşıtı koalisyon, Irak ve Suriye’de ocakta 8, şubatta 18, martta ise 28 saldırı düzenledi.
Koalisyon nisan ve mayıs ayına ilişkin saldırıların verilerini ise henüz açıklamadı.
Tüm bu resmi rakamların gerçeği yatsıtmadığı ve katliamların çok daha büyük boyutlarda olduğu hesaba katılınca, virüs sonrası yeni dünya düzeninde de en büyük sorunun adalet, eşitlik, özgürlük gibi fıtrî ihtiyaçlardan yoksun beşeri nizamların getirdiği sömürü düzeni olacağı net bir şekilde görülüyor.
